اگر رهبران جهان می‌دانستند که بخاطر عدم رهبری مردم به زندگی درستکارانه، چه بهایی در انتظارشان است فوراً سیاست خود را تغییر می‌دادند و خود و مردمشان را به راه نیکخواهی هدایت می‌کردند، یعنی وگان بودن، حامی محیط زیست شدن برای نجات دادن تمام موجودات و سیاره یا اینکه هرگز از آتش جهنم نجات نمی‌یابند!!!

اکنون یک حرف دل از "فوآنگ هوا" در آولاک به عبارتی ویتنام داریم:

ارجمندترین استاد الهی، مایلم مکاشفه درونی ام را با شما به اشتراک بگذارم که بازتاب فداکاری و مهربانی بی‌کران شماست که در همه جهان‌ها به من بخشیده‌ اید تا روحم را تعالی بخشید. گرچه این تجربه درونی مدت‌ها پیش رخ داده اما مانند یک فیلم همچنان در ذهنم واضح و زنده است. با اجازه شما، امیدوارم آن را با رهبران جهان به اشتراک بگذارم تا آن‌ها زندگی بیدار و روشن‌ ضمیرانه ‌ای داشته باشند، استادی روشن‌ ضمیر بیابند و روش کوان یین را تمرین کنند، تا هنگام ترک این جهان فانی، رستگار شوند. بدون یک استاد روشن‌ ضمیر آن‌ها حتما گرفتار چرخه بی‌پایان تناسخ و پرداخت کارما خواهند بود.

در یکی از مکاشفات درونی پس از مدیتیشن کوان یین، در حال استراحت بودم و استاد اجازه دادند تا یکی از زندگی‌های گذشته‌ ام را ببینم. من یک فرمانده زن بودم که در جنگی باستانی میان دو نیروی مخالف در چین، ارتشی را رهبری می‌کردم. در آن لحظه، شما به صورت یک وجود عظیم الجثه ظاهر شدید. مرا از میدان نبرد بلند کردید و در میانۀ میدان ایستادید، تا دشمنان برای فرو نشاندن کینه‌شان، بر شما ضربه وارد کنند و سپس میدان را ترک گویند. سپس، شما به اندازه طبیعی انسان برگشتید، بدنتان پر از کبودی بود.

وقتی این را دیدم، تنها توانستم با قدردانی از عمق وجودم گریه کنم، چرا که شما بار کارمای مرا به دوش کشیده بودید و بدهی‌های کارمایی‌ زندگی‌های بسیار پیشینم را در این تجربه درونی پاک کردید، تا من بتوانم آسان‌تر در این زندگی تمرین معنوی‌ام را ادامه دهم.

اکنون می‌فهمم که حتی مبارزه برای یک هدف عادلانه، مانند حفاظت از وطن، هزینه کارمایی بزرگی دارد. به عنوان رهبر در آن جنگ، دشمنان زیادی داشتم که در هر زندگی به دنبال و تعقیبم بودند. اما به لطف قدرت "اسامی مقدس" و حضور مداوم شما، استاد، تمام آن بدهی‌های کارمایی در مدیتیشن پاک شد و مرا به عالمی بالاتر ارتقاء داد.

بنابراین، صمیمانه و با جدیت از رهبران جهان می‌خواهم که همیشه راهکارهای خردمندانه را برگزینند تا صلح را حفظ کنند، و در جستجوی یک استاد روشن‌ ضمیر باشند برای راهنمایی و مشورت محترمانه از او دعوت کنند، تا خرد لازم برای حکومت بر ملت‌هایشان را با محبت و صلح کسب کنند. به ویژه که صلح از میزهای خودمان آغاز می‌شود. بیایید با اتخاذ رژیم غذایی وگان، ریشه جنگ را برکنیم تا ملت‌ها در صلح و شکوفایی پایدار زندگی کنند.

تاریخ همیشه شفقت بزرگ شما را گرامی خواهد داشت، که زندگی‌تان را معنایی عمیق بخشیده است. و هنگامی که این جهان موقتی را ترک کنید، استادی روشن‌ ضمیر شما را به بهشت خواهد برد، جایی که شادی ابدی در انتظار است.

شاگرد شما، با فروتنی سپاسگزاری می‌کنم از فیض بی‌کران و بی‌پایان استاد. "فوآنگ هوا" از آولاک (ویتنام)

"فوآنگ هوا" سپاسگزار از به اشتراک گذاشتن مکاشفه‌ی روشن‌بخش درونیتان بسیار متشکریم. باشد که این پیام به بسیاری کمک کند تا فیض عظیمی را درک کنند که استادان روشن‌ ضمیر به شاگردانشان و آنان که با صداقت به ایشان ایمان دارند، می‌بخشند.

استاد پاسخی سرشار از محبت دارند: "فوآنگ هوا" با درک، بدون راهنمایی و کمک استاد روشن‌ ضمیر نمی‌توانیم از چرخه تناسخ رهایی یابیم. مکاشفه درونی شما نشان می‌دهد ماهیت واقعی کاری که یک استاد برای شاگردانش انجام می‌دهد چیست. استاد بودن، دشوارترین شغل ممکن است، اما در عین حال پربارترین آنهاست. اساتید از روی شفقت به زمین می‌آیند. آن‌ها در این جهان چیزی برای به دست آوردن ندارند، جز دردسر، انواع خطرها و رنج، از سطوح جسمانی گرفته تا قلمرو جهنم! اما انگیزهٔ کمک به روح های گرفتار، اما انگیزهٔ کمک به روح های گرفتار، تنها چیزی‌ست که آن‌ها می‌خواهند. این خودگذشتگی واقعی است، چرا که استاد بر اساس یگانگی خود با کسانی که رنج می‌کشند انگیزه می‌گیرد، نه منافع شخصی. امیدواریم که همه رهبران جهان به زودی بیدار شوند تا جهان ما صلحی پایدار داشته باشد. اگر رهبران جهان می‌دانستند که بخاطر عدم رهبری مردم به زندگی درستکارانه، چه بهایی در انتظارشان است فوراً سیاست خود را تغییر می‌دادند و خود و مردمشان را به راه نیکخواهی هدایت می‌کردند، یعنی وگان بودن، حامی محیط زیست شدن برای نجات دادن تمام موجودات و سیاره یا اینکه هرگز از آتش جهنم نجات نمی‌یابند!!! با فکر کردن به سرنوشت هولناک آنها اشک می‌ریزم!!! قلبم رنج میکشد که می‌بینم آن‌ها به این دنیا چندان اهمیتی نمی‌دهند، چرا که اکثرا در نگرانی‌های بی‌پایان برای دستاوردهای شخصی بی‌ارزش، گرفتار شده‌اند، و فراموش کرده‌اند که چه چیزهایی باید در اولویت قرار گیرد و پیامدهای فاجعه‌بار آن چیست! باشد که شما و مردم پارسای آولاکی (ویتنامی‌) در تعالیم بودا آرامش یابید. عشق و برکات ابدی برایتان می‌فرستم."